PSD2 | Payment Service Directives

این دوره ی آموزشی  به معرفی راهکار بانکداری باز مبتنی بر دستور العمل PSD2 پرداخته و آن را به عنوان کاتالیزی در این خصوص معرفی می نماید.دومین دستورالعمل خدمات پرداخت اتحادیه اروپا (PSD2) و همچنین سایر قوانین بانکداری اروپا را نباید فقط یک عمل انطباقی ببینیم. بانک‌های آینده‌نگر باید این قوانین را به عنوان کاتالیزری برای رشد تجاری ببینند. دستورالعمل PSD2 به عنوان سیاستی اصلی در پی استانداردسازی بیشتر پرداخت‌های کارتی، موبایلی و اینترنتی است. همچنین به طور خاص موانع پیش روی پرداخت‌های اینترنتی و کارتی را کاهش می‌دهد. قوانین جدید که بر مبنای PSD1 وضع شده‌اند، در پی این هستند که پرداخت مشتریان را امن‌تر کرده و بهرگیری از نوآوری‌های آنلاین و همچنین قابلیت‌های پرداخت موبایلی را افزایش دهند. در این راه انطباق سریع، توسعه راهکارهای فنی و ایجاد  APIها امری حیاتی است. به نظر می‌رسد دستورالعمل PSD2 اثرات وسیعی بر اکوسیستم بانکداری دارد. این اکوسیستم تا حدود زیادی توسط ارائه‌دهنده‌های شخص ثالث (TPP) اداره شده که به حساب‌های پرداخت دسترسی دارند. به همین دلیل این اکوسیستم مستلزم تشخیص هویت قوی و قوانین ارتباطی امن می‌باشد. این امر واسطه‌زدایی (برداشت منابع مالی از بانک‌های پس انداز و استفاده مستقیم از آن‌ها در سرمایه‌گذاری کوتاه مدت با عملکرد بالا) را سرعت می‌بخشد و همچنین ممکن است ترکیب کانال کنونی بانکداری را تحت تاثیر قرار دهد. به نظر می‌رسد بعضی از مدل‌های تجاری موجود مانند طرح‌های گرفتن کارت، تحت فشار قرار گرفته‌اند تا دسترسی و فرصت‌های جدیدی را برای ارائه‌دهنده‌های شخص ثالث فراهم کنند. بدین منظور بانک‌ها برای رقابتی ماندن می بایست دستورالعمل PSD2 را به جای یک مسئولیت انطباقی به عنوان یک فرصت خلق ارزش قلمداد نمایند.